Ortopedik enfeksiyonlar, kemik, eklem veya yumuşak dokuları etkileyen ciddi sorunlardır. Bakteriler, virüsler ve parazitler vücuda yerleşip hastalık yaparlar ve çoğalırlar; daha sonra da kan yolu ile kemiklere ulaşıp, kemik iltihabı (osteomiyelit) veya eklemlere yerleşip, eklem iltihabı (septik artrit) yaparlar. Normal kemik enfeksiyona karşı oldukça dirençlidir. Bu yüzden enfeksiyon gelişebilmesi için ortamda çok sayıda bakteri olması gerekir. Cerrahi yara, bakterinin en sık ve en kolay giriş yoludur. Buna ilaveten plak, vida, protez ve çimento kullanımı da enfeksiyon gelişimine ortam sağlar. Enfeksiyon gelişimi bakterinin sayısına, bakterinin hastalık yapma kabiliyetine ya da konakçının bağışıklık sisteminin cevabına bağlıdır.
Eğer iyi tedavi edilmezlerse, bu iltihaplar kronikleşir ve yıllarca devam edebilir. Erken teşhis, uygun antibiyotik tedavisi ve cerrahi müdahaleler hadisenin kronikleşmesini önleyebilir.
Risk Faktörleri ve Belirtiler
Romatoid artrit, şeker hastalığı, hemofili, orak hücreli anemi gibi belirli bazı hastalıklar varsa enfeksiyon riski artmış demektir. Enfeksiyon hastalıklı bir şahıs ile temas sonucu direkt veya bulaşık bir eşya aracılığı ile indirekt olarak bulaşabilir. Bulaşma genellikle ciltte meydana gelen bir yaralanma sonucu olur. Diz ve kalça protezi konulan hastalarda veya ameliyat edilmiş kırıklı kimselerde sekonder olarak iltihap gelişebilir. En çok iltihaplanan eklem dizdir.
Diz protezi ameliyatı yapılmış hastanın enfekte olmuş dizi. Dizde şişlik ve akıntı mevcut.
Teşhis
Hastanın öncelikle ayrıntılı bir hikayesi alınmalıdır. Tedaviyi etkileyecek kronik hastalıkların varlığı, belirtilerin nasıl başladığı, vücutta daha önce bir enfeksiyon odağının olup olmadığı, son zamanlarda bir yaralanma geçirilip geçirilmediği, hastanın daha önce ameliyat olup olmadığı sorgulanır. Eğer hasta bebek ise, vücudun diğer bölgelerinin de dikkatli muayenesi gerekir.
Ortopedik enfeksiyonların tanısı doğru ve erken bir şekilde konulmalıdır. Tanı için kan testleri, görüntüleme yöntemleri (röntgen, MR, sintigrafi) ve enfekte dokudan alınan örnekler gibi yöntemler kullanılır. Bu yöntemler enfeksiyonun yerini ve şiddetini belirlemede yardımcı olur.
Omurga enfeksiyonuna ait MR görüntüsü
Ortopedik enfeksiyonların tedavisi hastanın durumuna ve enfeksiyonun şiddetine göre belirlenir. Antibiyotik tedavisi, cerrahi drenaj ve enfekte dokunun temizlenmesi gibi yöntemler kullanılabilir. Cerrahi müdahalelerde enfekte dokunun temizlenmesi ve gerekirse protez veya implantların çıkarılması gerekebilir.
Bakteriler tarafından meydana getirilen enfeksiyonlar antibiyotik ile başarılı bir şekilde tedavi edilebilir. Fakat bazı mikroorganizmalar standart antibiyotiklere karşı direnç kazanabilir. Bu dirençli mikroplar başka insanlara da bulaşabilir. Bu enfeksiyonların tedavisi çok zordur. Antibiyotikler doktorun reçete ettiği şekilde ve sürede kullanılmalıdır. Hasta kendisini iyi hissetse bile ilaç erken kesilmemelidir.
Sonuç ortopedik enfeksiyonlar ciddi komplikasyonlara yol açabilen durumlar arasındadır. Erken tanı ve uygun tedavi ile enfeksiyonların yayılması ve hasarın azaltılması mümkündür. Herhangi bir enfeksiyon belirtisi durumunda uzman bir doktora başvurmak hayati öneme sahiptir.
